Καραβαγγέλεια φιλοσοφικά ψυχανεμίσματα

Πραγματικά χρειάζεται ερμηνεία του φιλοσοφικού φαινομένου…  Ο φίλος μας ο Νίκος Καραβαγγέλης μας αναγκάζει να καταφύγουμε σε φιλοσοφικά και ερμηνευτικά λεξικά. Τελευταία μας έσπρωξε να ψάξουμε, να ερμηνεύσουμε, να αντιληφθούμε, όχι μια θεϊκή βούληση, αλλά τι θέλει να πει ο ποιητής.  Να ψυχανεμισθούμε! 

Στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, έριξε μια περίλαμπρη «αποχή» σε αντίθεση με σχετική πρόταση του Δημάρχου που την υπερψήφισαν -ελευθέρα βουλήσει- όλοι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι που απαρτίζουν την πλειοψηφία, σε σημείο να «τραμπαλίζεται» κυριολεκτικά η κα πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμητρα Κορμά και να ανακοινώνει ότι ομόφωνα πάρθηκε η απόφαση. Φίλε, Νίκο, δεν γίνονται έτσι αυτά. Πέραν ότι τους αμπουριάζεις, τους κάνεις να χάσουν τον ειρμό τους. Και μετά, κατόπιν εορτής ήκομεν. Στα απλά ελληνικά «σιούρα τα βλάχα μ’ σιούρατα κατά τη Σμίξη».

Και να ήταν μόνο αυτό.  Δεν έχει ο δρόμος τελειωμό. Εκεί που άρχισε να μιλάει «ψυχανεμίζομαι την αγωνία των εργαζομένων…» έπεσε η βόμβα μεγατόνων, «πλατσούρισε» για τα καλά τα ερμηνευτικά νερά και το ψυχανεμίζαι το άκουσε η κα πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου «συμμερίζομαι» και έγινε, το έλα να δεις. Τον ανακάλεσε στην τάξη και του μήνυσε να μην «ξεχωρίζει την θέση του».  Υψώθη κουρνιαχτός και ηκούσθησαν άναρθρες κραυγές. Σύνηθες το φαινόμενο. Μπουχτίσαμε από θεατρικές παραστάσεις του τύπου εγώ φωνάζω, εσύ δεν ακούς. Και νοητικά ακούγεται το τραγούδι: «πέρα στους πέρα κάμπους, πέρα στους πέρα κάμπους, όπου είναι οι ελιές…».  

Συνήθως το ψυχανεμίζομαι εκτός από τη συνήθη ερμηνεία έχει και την έννοια ότι αντιλαμβάνομαι με την διαίσθησή μου, διαισθάνομαι, προβλέπω ότι θα μού συμβεί κάτι κακό, είμαι μάντις κακών. Μ’ αυτή την έννοια τη χρησιμοποιεί και ο Σοφοκλής. «εἴπερ ἐγὼ μάντις εἰμὶ/καὶ κατὰ γνώμαν ἴδρις», δηλαδή αν είμαι μάντης και ψυχανεμίζομαι. (Οιδίπους Τύραννος μετάφραση Κ. Μύρης). Το είπαμε: Έχει μαντικές ικανότητες. Ψυχανεμίστηκε το μέλλον των εργαζομένων… φτου πιπέρι και φωτιά στον κόρφο τους.

Σιγά μην σταματούσε εδώ. Διευρύνει τις φιλοσοφικομαντικές ενασχολήσεις του.

Φέις-μπουκιαζόμενος ανέγραψε και τα εξής:

«Συχνά οι άνθρωποι μιλάνε και συμπεριφέρονται ακόμα και με άκομψο τρόπο, στην προσπάθεια να καλύψουν τα κόμπλεξ, τις ανασφάλειες και κάποιες φορές τις αληθινές τους προθέσεις.

Προσπέρασέ τους!

Μην αφήνεις την μουντάδα του καιρού ή κάποιων ανθρώπων να σου χαλάνε την διάθεση και άσε τον χρόνο να αποδείξει την αλήθεια.

Χαμόγελα, χαλάρωσε και απόλαυσε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.»

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Στη μουντάδα των καιρών ή των ανθρώπων, εγώ περιμένω. Και ψυχανεμίζομαι. Ε, δεν θα το πω τώρα. Στο μέλλον…

 Να ‘χαμε, να λέγαμε…

Δεν τελειώνει έτσι εύκολα το σενάριο. Έχουμε ακόμη δρόμο…

Κίτσος ο ψυχανεμιζόμενος