Προχειρότητος Εγκώμιον (…και οι περιπέτειες ενός παιδικού σταθμού)

 

“Έπεσαν οι μάσκες της Αντιπολίτευσης. Καταψήφισε στο σύνολό της την έναρξη και λειτουργία του νέου παιδικού σταθμού”.

Με αυτή τη βαριά βροντή, ο πολεμικότατος νέος δήμαρχος πόλεως κειμένης στην Αττική, και στους πρόποδες του Υμηττού και απέχουσας εννέα χιλμ από την πρωτεύουσα, πυροβόλησε την αντιπολίτευση.

Γιατί αυτή αποκάλυψε ότι ο νέος παιδικός σταθμός ξεκίνησε να δέχεται παιδάκια, χωρίς λέει, να είναι εφοδιασμένος με άδεια πυροπροστασίας από την αρμόδια υπηρεσία.

Και λοιπόν;

Βρόντηξαν οι επιτελείς του Δήμου! Ανέλαβαν, μάλιστα, ακέραια την ευθύνη όμορφα και τακτικά. Αντί να συσταλούν για την παιδαριώδη παράλειψη, ( η αναγνώριση του λάθους !), άρχισαν τα λεβέντικα. Χρησιμοποιώντας την γνωστή μέθοδο της “εκτροπής”, την οποία συνιστούν ανέκαθεν και πολύ οι επικοινωνιολόγοι, ήτοι οι ανόητοι προπαγανδιστές.

Πρόχειρος ( προ = χειρ) είναι “ο έτοιμος για χρήση”, μεταφορικά ο αμελέτητος, ο απαράσκευος, κοντολογίς ο επιπόλαιος, λαϊκότροπα ο “αλλαντάλλας” ( άλλα αντί άλλων). Η προχειρότητα μπορεί να περιορίζεται στο πλαίσιο αστειότητας, αλλά και να εκτείνεται σε επικίνδυνες επιλογές.

Ο πρόχειρος είναι πράγματι επικίνδυνος, καθώς η απαράσκευη συμπεριφορά, αυξάνει τις πιθανότητες εμπλοκής σε κινδύνους. Και αν η επιπολαιότητα του αφορά τα “εις εαυτόν”, ουδέν ζήτημα. Αν όμως όχι;

Η πολιτική επιπολαιότητα υπάρχει τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή, όσο και στην σύγχρονη καρικατούρα της, την τοπική αυτοδιοίκηση. Δηλαδή, για την ακρίβεια, την κακόβουλα “αποκεντρωμένη” εξουσία .

Οι ” άρχοντες” γίνονται κακέκτυπα. Σκιές που όσο φοβούνται, τόσο φωνασκούν! Την προχειρότητα την ονομάζουν λεβεντιά, το ανέτοιμο το λένε αυθεντικό και την επιπολαιότητα την λένε σύγκρουση, που συνήθως την αποφεύγουν.

Τι πιο όμορφο να πουν πως έσφαλαν, πως δεν υπολόγισαν καλά, πως παρέλειψαν. Και τότε μόνο θα μπορούσαν να επικαλεστούν, ίσως, κάποια αδήριτη ανάγκη. Αυτό όμως προϋποθέτει παιδεία, προσωπική και πολιτική. Και αυτή, ως φαίνεται, λείπει. και έτσι καταφεύγουν στην μέθοδο της “εκτροπής”.

Ο δήμαρχος, λοιπόν, και οι συν αυτώ, σύμφωνα με την μέθοδο αυτή, κατηγόρησαν σύμπασα την αντιπολίτευση ότι δήθεν καταψήφισε την έναρξη και λειτουργία του παιδικού σταθμού. Ενώ η αλήθεια είναι πως καταψήφισε την προχειρότητα, την ασέβεια και την αλαζονεία, που αγγίζουν πλέον όποιον τους πλησιάζει.

 

Τι είναι η “εκτροπή”;

Είναι σαν να εγκαλείς κάποιον για κακοτεχνία που είχε ως αποτέλεσμα να μπουν νερά της βροχής , κι εκείνος να σε κατηγορεί ότι αρνείσαι τα καλά της βροχής και προτιμάς την ξηρασία!