Πλύση αυτιών… βουλωμένων

 

Όχι αγαπητοί μου κακοήθεις.

Είναι αναληθές ότι η ηγεσία των ανώτατων δικαστηρίων παρεμβαίνει αμέσως και αντισυνταγματικά στην ουσιαστική κρίση του δικαστή, που δεσμεύεται, λέει, μόνο από τον νόμο και την συνείδηση του.

Είναι αβάσιμος ο ισχυρισμούς ότι με τις συνεχείς αυτές παρεμβάσεις της προσπαθεί να μετατρέψει τον φυσικό δικαστή σε αφύσικο τρομαγμένο θηλαστικό.

Είναι τρομερό να συκοφαντείται τοιουτοτρόπως η εκάστοτε ηγεσία της δικαιοσύνης ότι επεμβαίνει ώσπερ νταής αμείλικτος, μπράβος αγριεμένος, παλληκαράς απηνής, ενώ εκεί, παρακαλώ, κατοικοεδρεύει το άνθος!.

Στο κακόβουλο συνεπώς ερώτημα: προς τί, λοιπόν, οι παρεμβάσεις, η απάντηση είναι μια:

Δεν πρόκειται, προς θεού, περί παρεμβάσεων αλλά περί ανώδυνων τακτικών και έκτακτων πλύσεων στα βουλωμένα αυτιά των κατώτερων δικαστών, όποτε παρίσταται ανάγκη, για να ακούν καλύτερα τις άνωθεν απόψεις, τις σκαλισμένες σε πειθαρχικές δέλτους ή στα σοφά κείμενα της ιερής και αλάνθαστης, κάθε φορά, Ολομέλειας του Ανώτατου Σοφοδικείου. Για το καλό, εννοείται, της δικαιοσύνης και για την ασφάλεια του δικαίου.

Υστερογράφημα:

Αυτά βεβαίως δεν συνέβησαν ποτέ στην, δυτικώς, πολιτισμένη χώρα μας, αλλά σε κάποιο απολίτιστο Βιλαέτι, κάποτε , στη σκοτεινή μα λαγγεμένη Ανατολή.

Αφερίμ! ( …μπράβο στην τουρκο περσική)