Fiat iustitia, et pereat mundus*

«…ζούμε σε μια χώρα όπου οι περισσότεροι από εμάς πρέπει να αρκούμαστε στο λίγο. Λίγη δικαιοσύνη, λίγη υγεία, λίγος μισθός…”».

Δύο ειδήσεις σήμερα που θα περάσουν στα ψιλά της ενημέρωσης, που όμως έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Πρώτη είναι η  καταδίκη από το Εφετείο των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου. Θα πει κανείς, μα μόνο πέντε και έξι χρόνια, για την αφαίρεση μιας ζωής; Σωστό, όμως η καταδίκη των δολοφόνων του Ζακ δεν θα ερχόταν ποτέ αν δεν υπήρχαν όλοι εκείνοι οι αλληλέγγυοι, που μαζί με τους γονείς του, έδωσαν μεγάλο αγώνα έξω από τα δικαστήρια, στο δρόμο, ενημερώνοντας και διαδηλώνοντας, πιέζοντας προς κάθε κατεύθυνση και ευαισθητοποιώντας τους πολίτες. Αυτή η έστω και κουτσουρεμένη καταδίκη τους ανήκει. Για να μη γίνει ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο. Για να μη βρεθεί ποτέ ξανά άνθρωπος πεσμένος κάτω στο έλεος υπανθρώπων. Για να μη πεθάνει ποτέ πια άνθρωπος από λιντσάρισμα κανιβάλων, επειδή είναι διαφορετικός από αυτούς. Ας κρατήσουμε τη συγκλονιστική  φράση της μητέρας του Ζακ βγαίνοντας σήμερα από το δικαστήριο, ελπίζοντας να ταρακουνήσει κάποιους: “Ξέρουμε όμως ότι ζούμε σε μια χώρα όπου οι περισσότεροι από εμάς πρέπει να αρκούμαστε στο λίγο. Λίγη δικαιοσύνη, λίγη υγεία, λίγος μισθός…”».

«δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον….»**

Η δεύτερη είδηση είναι σίγουρο πως δεν θα ακουστεί καθόλου από τα ΜΜΕ. Σήμερα στη Μυτιλήνη καταδικάστηκαν, έστω και με υποβάθμιση του κατηγορητηρίου, σε πλημμελήματα αντί για κακουργήματα, εικοσιένας από τους εικοσιπέντε ακροδεξιούς τραμπούκους για το φοβερό πογκρόμ τη νύχτα της 22ης Απρίλη 2018, ενάντια σε πρόσφυγες, που όντας άστεγοι και απροστάτευτοι κοιμόντουσαν στην πλατεία Σαπφούς. Είναι αυτοί οι αυτόκλητοι  σερίφηδες που στο όνομα της…. καθαρότητας της φυλής, πήραν το νόμο στα χέρια τους, ανοίγοντας κεφάλια και ρίχνοντας μολότωφ σε πρόσφυγες, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Είναι η πρώτη φορά που δικαστήριο στη Λέσβο αναγνωρίζει ρατσιστικό κίνητρο και καταρρίπτει  το αφήγημα των ακροδεξιών περί πρόκλησης των επεισοδίων από τους πρόσφυγες και τους αλληλέγγυους, καθώς και περί προσβολής της σημαίας και εθνικών συμβόλων.  Και αυτή η καταδίκη έστω και κουτσουρεμένη, έχει τον συμβολισμό της. Και αυτή η καταδίκη ανήκει δικαιωματικά στους αλληλέγγυους πολίτες.

* Να απονεμηθεί δικαιοσύνη, κι ας χαθεί ο κόσμος           

**Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, που από βρέφος σαν ξένος φιλοξενείται στον κόσμο

    Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, γιατί παραξενεύομαι καθώς βλέπω την ξενιτιά του θανάτου

Τζένη Σιούτη 

Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός