Μαλώνς; Μαλώνω ρε.

Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη της σύγκρουσης της νέας Δημοτικής Αρχής με τους εργαζόμενους του Δήμου. Είναι μια πρακτική που έχει εφαρμοστεί και στο παρελθόν με όχι καλά αποτελέσματα για τις  Διοικήσεις που ξεκίνησαν τον πόλεμο. Κάθε νέα Διοίκηση προσπαθεί να σπάσει τον “τσαμπουκά” των εργαζομένων προκειμένου να έχει καθαρό τοπίο σε μελλοντικά σχέδια “ανάπτυξης” και “αναβάθμισης” των υπηρεσιών του Δήμου. 

Οι προσπάθειες αυτές γυρίζουν μπούμερανκ σε αυτούς που της ξεκινούν. Κάθε διοίκηση έχει ανάγκη τους εργαζόμενους, τους θέλει συμμάχους. Αν τους βάζει απέναντι αυτή θα ζημιωθεί πρώτη. Η ατέρμονη σύγκρουση Δημάρχου – Σωματείου με πρωτοβουλία του πρώτου, θα βλάψει τον πρώτο. Οι εργαζόμενοι υπήρχαν πριν από τον Δήμαρχο και θα υπάρχουν και μετά από αυτόν. Ο Πόλεμος που ξεκίνησε με το πανό για την Παλαιστίνη και συνεχίζεται με την έξωση των εργαζομένων από τα γραφεία τους επειδή τα θέλει για “ιδιοκατοίκηση” ο Δήμαρχος, είναι σπάσιμο τσαμπουκά. Μια επίδειξη ισχύος, εξουσίας και δύναμης. Λογικές και πρακτικές των αδύναμων.

Για να ξεκινήσεις έναν πόλεμο πρέπει να έχεις την κατάλληλη προετοιμασία, το κατάλληλο στράτευμα, την κατάλληλη στρατηγική, συμμαχίες και κυρίως ικανότητα. 

αΣΤΑΘμητος Παράγων