«Γηράσκω αεί φωτογραφιζόμενος»

Αλλιώς θα μού το έλεγε η γιαγιά μου. «Γέρασες και μυαλό δεν έβαλες». Κι άντε τώρα να τη βρω στα «θυμαράκια» που είναι, να της εξηγήσω  το ανεξήγητο! Την αντίθεση.

Ποτέ δεν πίστεψα στη δύναμη της φωτογραφίας.  Δεν τη θεωρούσα και τέχνη.  Είναι απεικόνιση. Δεν είναι δημιουργία ούτε «κάθαρσιν» με την αριστοτελική έννοια κι ούτε συναίσθημα αποκρυσταλλώνει.  Φαίνεται πως είμαι απόλυτα επηρεασμένος από τον πατέρα της νεοελληνικής διηγηματογραφίας Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Έβγαλε κάποτε μια φωτογραφία (1906) στην πλατεία Δεξαμενής στο Κολωνάκι, και να τι είπε στον Παύλο Νιρβάνα. «Κάνε γρήγορα. Προκαλούμε την προσοχή του κοινού!». Και η δικαιολογία ήταν «Γαλλίζομεν…»

«Άλλοι καιροί, άλλα ήθη», όπως θα έλεγαν και οι Λατίνοι. Εξέλιξη μέχρι τα μπούνια. Καλό κινητό, καλές φωτογραφίες και ακολούθως ανάρτηση. Κι από κάτω σύννεφο τα λάικ. «Κούκλα είσαι, …φτου σου». «Γεια σου Δήμαρχε, μεγάλε. Προχώρα, εσένα θέλουμε». Δεν περιμαζώνουμε τα σκουπίδια, αλλά απλώνουμε τις φωτογραφίες. Για μια γερή βρονταριά!

Είναι αυτό που ακριβώς λέμε. «Τα κενά δοχεία βροντούν περισσότερο από τα γεμάτα». Μιλάμε για φωτογραφική χλαπαταγή. Βάλε, βάλε, κάτι θα μείνει στο τέλος. Κάτι… Μπαζίνα, αμμοχάλικο, ποιος ξέρει.

Ποιος ξέρει και γιατί να ξέρει; Σκέψη, κρίση, άποψη, πρόταση, ιδεώδη και ιδανικά… «τα πήρε το ποτάμι, τα πήρε ο ποταμός». Τα πήρε και τα σήκωσε και τα έστειλε «κατ’ ανέμ’». Δεν ξέρω, αν πρόλαβε να τα φωτογραφίσει.

Κάποτε οι Κινέζοι έλεγαν πως μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Τώρα άλλαξαν τα πράγματα. Χίλιες φωτογραφίες αξίζουν όσο μια λέξη. Πρόοδος….

Τώρα, γιατί συνειρμικά μού ήρθαν  στο νου και τα λόγια του Καζαντζάκη, δεν ξέρω. «Να λευτερωθώ από τι, από ποιον; Σιγά σιγά ανέβαινα τον κακοτράχαλο ανήφορο της λευτεριάς. Να λευτερωθείς πρώτα από τον Τούρκο. Μετά από τον μέσα Τούρκο. Την άγνοια, την τεμπελιά και τις φανταχτερές ιδέες». Σήμερα θα προσθέταμε και τις φωτογραφίες.

Ωστόσο χαρές και πανηγύρια. Με το καινούριο κινητό μπορούμε να μεταφέρουμε όλα τα δεδομένα από το παλιό κινητό μας στο νέο. «Επαφές, φωτογραφίες, μουσική, μηνύματα και άλλα δεδομένα».

«Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου», αφού « … Η βλασφημία είναι φυσικόν προϊόν της δυστυχίας και ουχί της απιστίας… » Αλ. Παπαδιαμάντη “Οι έμποροι των εθνών”.

Κίτσος ο Φωτογραφιζόμενος