Αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση άνευ λόγου και ουσίας
Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μιας διελκυστίνδας ανάμεσα στη δημοτική αρχή και δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Με ψήφισμα ή με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου αποφασίστηκε ότι δεν θα επιτραπεί σε εκπρόσωπο των Σπαρτιατών η κατάθεση στεφάνου στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Πόση σημασία να έχει άραγε αν ήταν ψήφισμα ή απόφαση; Ίσως για όσους ασχολούνται με το πρωτόκολλο και πως αυτό τηρείται κατά τη διαδικασία των δημοτικών συμβουλίων να είχε κάποια σημασία.
Για εμάς όμως που βρισκόμαστε έξω από αυτόν τον χορό δεν έχει. Ο δήμαρχος Στάθης Ψυρρόπουλος κατακεραυνώνεται κυρίως από τον προηγούμενο δήμαρχο Γιώργο Χατζηδάκη, τον δήμαρχο που φέρει στην πλάτη του την πιο μελανή περίοδο με την πιο ανίκανη διοίκηση που πέρασε ποτέ από την πόλη .
Οι Σπαρτιάτες τελικά δεν θα καταθέσουν στεφάνι, ο Στάθης Ψυρρόπουλος θα δικαιωθεί και τη συνέχεια θα τη δούμε επί της οθόνης. Ο Στίγκας ο πρόεδρος των Σπαρτιατών σε ένα ρεσιτάλ χυδαιότητας θα επιτεθεί εναντίον του δημάρχου Στάθη Ψυρρόπουλου με αήθεις και ψευδείς χαρακτηρισμούς από το βήμα της Βουλής.
Μετρημένη κατ εμέ η δήλωση, απάντηση του δημάρχου, θα μπορούσε να είναι και σκληρότερη. Αλαλία από την αντιπολίτευση σε μια στιγμή που σύσσωμη θα έπρεπε να υποστηρίξει τον δήμαρχο. Η αντιπολίτευση για άλλη μια φορά θα δείξει ότι είναι επιλεκτική, άνευ ουσίας, για τις εντυπώσεις. Όπως ακριβώς με εντυπώσεις προσπάθησε να διοικήσει στο παρελθόν τον δήμο Ηλιούπολης. Η απαγόρευση της κατάθεσης στεφάνου από τους Σπαρτιάτες μπορεί εύλογα να δημιουργήσει δύο ερωτήματα που βγήκαν από αντιδράσεις πολιτών της Ηλιούπολης.
1) Κατά πόσο είναι δημοκρατικό να απαγορεύεται η κατάθεση στεφάνου σε μια οποιαδήποτε πολιτική ομάδα; Η ουσία είναι ακριβώς στην ίδια την ερώτηση. Δεν είναι οποιαδήποτε πολιτική ομάδα οι Σπαρτιάτες. Οι φέροντες αγκυλωτούς σταυρούς στα μπράτσα δεν γίνεται να καταθέτουν στεφάνια στο όνομα όσων αντιστάθηκαν και πέθαναν πολεμώντας τους αγκυλωτούς σταυρούς. Η κοινωνία και οι πολιτικές δυνάμεις έχουν χρέος να μην δίνουν ούτε σπιθαμή χώρου σε αυτές τις ομάδες.
2) Η ταύτιση δυνάμεων της αριστεράς με το χιτλεροφασισμο στο όνομα ενός ολοκληρωτισμού που η αριστερά στο παρελθόν έχει να επιδείξει, είναι ατυχής. Κανένας ολοκληρωτισμός δεν έφτασε τόσο μακριά όσο ο χιτλεροφασισμος. Η τελική λύση στο όνομα βιολογικών χαρακτηριστικών η εθνοτικής ταυτότητας υπήρξε η πεμπτουσία του χιτλερισμου, μια φρίκη που κανένας άλλος ολοκληρωτισμός δεν διανοήθηκε να πράξει στη σύγχρονη τουλάχιστον ιστορία. Μην ξεχνάμε ότι ακόμα και το μεγάλο αντιφασιστικό μέτωπο ήταν μια σύμπραξη του φιλελεύθερου και του κόσμου της αριστεράς, την εποχή του β Παγκοσμίου πολέμου.
Κλείνοντας δεν μπορούμε παρά να πούμε ένα μπράβο στον δήμαρχο Στάθη Ψυροπουλο, που μετά από δική του εισήγηση στο δημοτικό συμβούλιο, βγήκε ένα ψήφισμα για άλλους, μια απόφαση για άλλους, που απέτρεψε την κατάθεση στεφάνου από τους Σπαρτιάτες. Το ίδιο ισχύει και για τις δυνάμεις που ψήφισαν το ψήφισμα ή απόφαση. Η αλληλεγγύη στον δήμαρχο μετά την επίθεση που δέχτηκε από τον πρόεδρο των Σπαρτιατών Στίγκα, πρέπει να είναι δεδομένη τόσο από τους κατοίκους της Ηλιούπολης όσο και από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.
Παναγιώτης Δριμυλής