Το μπάχαλο… (Σιγά, έρχεται και ο Σεπτέμβριος)

Το θέμα με τα πανηγύρια, τις διπλές αφίσες, τις ανακοινώσεις και τον σάλο που προκλήθηκε τον ξεκίνησε ο συνεργάτης του Hlioupolitimes με το όνομα Κίτσος! Αυτός πρώτος εντόπισε τι κρύβεται πίσω από την αφίσα του πανηγυριού στο Χαλικάκη, αυτός ενεργοποίησε την σκέψη και την περιέργειά μας. Αυτός το ξεκίνησε από εδώ και από εδώ το κλείνει μιας και τελικά δεν θα γίνει κανένα πανηγύρι προς το παρόν, σε κανέναν δημόσιο χώρο της Ηλιούπολης.

Μας έστειλε το ακόλουθο κείμενο το οποίο διαβάζεται υπό τους ήχους κλαρίνου…

“Εκδήλωση, πανηγύρι, διοργάνωση χορού, πολιτιστική αποτύπωση του δημιουργικού έργου ενός συλλόγου, με ή χωρίς έδρα την Ηλιούπολη; Πώς, τέλος, πάντων, να το πω;

Με τα πανηγύρια-είμαστε αλήθεια για τα πανηγύρια-, υπάρχει μια θολούρα, ένα μπέρδεμα που καταλήγει σε μπάχαλο. Το ξέρω ότι στα πανηγύρια αποτυπώνεται το αυθόρμητο, η απλότητα και το ανεπιτήδευτο της σκέψης του πανηγυριστή. Χωρίς εμπορικά κατασκευάσματα  που διατυπώνουν την προσταγή ή παράκληση -όπως θέλουμε το λέμε, εκεί θα σταθούμε;- «αν θέλεις να ανοίξουν της καρδιάς μου οι πόρτες, βγάλε όλα τα ρούχα και έλα με τις μπότες».

Ήξερα ότι στα πανηγύρια συνυπάρχει το μεράκι, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο και στους δικούς μας. Κάπως έτσι; «έρωτά μου τοκογλύφε, γλείφε το κορμί μου, γλείφε».  ¨

Στα πανηγύρια ακόμη γίνονται και οι ερωτικές εξομολογήσεις, όπως «μωρό μου είσαι όργιο, σαν τον Άγιο Γεώργιο» ή αποκαλύπτεται ο ερωτιάρης «Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες».

Δεν θα γίνουν, δεν θα ακούσουμε και δεν θα εκπολιτιστούμε…

Μείναμε στην αναμονή… Καλό Σεπτέμβριο, άκουσα κάπου. Με ή χωρίς μπάχαλο δεν έχει σημασία.

Κίτσος ο πανηγυριστής