Σχετικά με το σπίτι του Μαμάη

Στην Συνεδρίαση της 28ης Νοεμβρίου του Δημοτικού Συμβουλίου Ηλιούπολης περιλαμβάνεται ως  13ο θέμα: «Έναρξη διαδικασιών για την εισήγηση-υπόδειξη στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού σχετικά με τον χαρακτηρισμό ακινήτου επί των οδών Παράσχου & Στουρνάρα, ΟΤ 596 σε νεότερο πολιτιστικό αγαθό για το Δήμο Ηλιούπολης σύμφωνα με τον ν. 4858/2021…».

Παραθέτουμε στη συνέχεια αποσπάσματα από μια ανάρτηση του Γιώργου Μπουρμόγλου, (29.3.2022), ως συμβολή στην κατανόηση  του θέματος, εν αναμονή νεότερων στοιχείων τα οποία διαμορφώνουν την σημερινή κατάσταση.

Οικία οικογένειας Μαμάη. Η παλαιότερη σωζόμενη στην Ηλιούπολη

«…Το σπίτι βρίσκεται στην διασταύρωση των οδών Αχιλλέα Παράσχου και Στουρνάρα, πίσω από τον παλιό Άγιο Νικόλαο.

Σύμφωνα με δήλωση της οικογένειας Μαμάη, η οποία έγινε το 2005, η οικία χρονολογείται να είναι άνω των 100 ετών. Ο περιβάλλοντας χώρος με την αιωνόβια μουριά, τα δωματιάκια, και το μεγάλο φρέαρ νερού που υδροδοτούσε την Ηλιούπολη, είναι ότι έχει απομείνει από το οικισμό Καρά που βρισκόταν από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας στην συγκεκριμένη περιοχή. Μάλιστα η περιοχή αυτή ήταν και η μοναδική καλλιεργήσιμη μέχρι την δεκαετία του ’60 όπου ονομάζονταν «Τα περιβόλια του Μαμάη».

Πριν δύο χρόνια περίπου, ψάχνοντας για ένα έγγραφο σε αρχείο παλιού Αντιδημάρχου, ανακάλυψα έκπληκτος δικαστικά έγγραφα του 2005 που αφορούσαν αγωγή της οικογένειας Μαμάη εναντίον του Ελληνικού Δημοσίου, του Δήμου Ηλιούπολης και της Κ.Ε.Δ., όπως επίσης και αγωγές από τους άνωθεν φορείς προς την οικογένεια. Οι συγκεκριμένες αγωγές αφορούσαν την κυριότητα του συγκεκριμένου κτίσματος και της γύρω περιοχής.

Το ιστορικό της δικαστικής διαμάχης, όπως φαίνεται από τα εν λόγω έγγραφα, έχει ως εξής :

Στις 22 Μαρτίου 1999 πέθανε ο Ηλίας Μαμάης , που κατοικούσε στο συγκεκριμένο σπίτι με την σύζυγο του Στυλιανή. Στο σπίτι αυτό, παντρεύτηκαν το 1946 και αργότερα μεγάλωσαν και τις τρεις κόρες τους. Το σπίτι αποκτήθηκε από τον Ηλία Μαμάη μέσο άτυπης δωρεάς του πατέρα του Παναγιώτη, προς αυτόν λίγο πριν το 1950, ο οποίος με την σειρά του το είχε αποκτήσει πριν το 1926.

Το 2003 η οικογένεια απευθύνθηκε στον Δήμο Ηλιούπολης για χορήγηση Τ.Α.Π (Τέλος Ακίνητης Περιουσίας).

Προς μεγάλη δυσαρέσκεια τους, ο Δήμος Ηλιούπολης αρνήθηκε να χορηγήσει το εν λόγο έγγραφο , διότι η γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας του Δήμου, ανέφερε ότι το συγκεκριμένο ακίνητο ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.

Το ίδιο αναφέρεται και σε έγγραφο της Κτηματικής Εταιρίας Δημοσίου. Πιο αναλυτικά αναφέρεται ότι το κτίσμα και όλη η τριγύρω έκταση είναι καταγεγραμμένα ως δημόσιο κτήμα στα βιβλία Δημοσίων Κτημάτων της Κτηματικής Υπηρεσίας Αθηνών, δυνάμει της Υπ΄ Αριθμ Δ3950/1246/19-09-84 απόφασης του Υπουργείου Οικονομικών.

Επιπρόσθετα αναφέρεται ότι οι χώρος ήταν ανέκαθεν δημόσιος. Σε έγγραφο της ΚΕΔ , αναφέρεται ότι αποκλείεται η κτήση κυριότητας με χρησικτησία είτε τακτική είτε έκτακτη όταν πρόκειται για ακίνητο που ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.

Κάπου εδώ σταματάνε οι πληροφορίες μου για την έκβαση της υπόθεσης….».

Πάνος Τότσικας