Ψυχραιμία…

Πρωί πρωί τα τηλέφωνα χτύπησαν χτες με αφορμή κείμενο στην στήλη “Καφενείο” βασισμένο σε σχόλιο του Περικλή Καπετανόπουλου για τους βεζίρηδες τους αγάδες κλπ. Η στήλη έβαλε αυτούσιο το σχόλιο του Καπετανόπουλου και πρόσθεσε επιπλέον σχολιασμό αναφέροντας μεταξύ άλλων και την λέξη “οικογενειοκρατία”. Η Λέξη αυτή πυροδότησε αντιδράσεις και τηλέφωνα. Καλοπροαίρετα και χαμογελαστά. “Γιατί λέτε για αυτήν την οικογενειοκρατία και δεν λέτε και για την άλλη που υπάρχει χρόνια στον Δήμο”. Ποια εννοείται; “Τους Γεωργάκηδες, γι αυτούς γιατί δεν λέτε τίποτα”. Είμαστε μόλις δυο μέρες στον αέρα τι να προλάβουμε; “Να προλάβετε, Να πείτε και τους Γεωργάκηδες”. 

Θα πούμε και για τους Γεωργάκηδες, θα πούμε και για του Βροντάκηδες και για τους Φουρτουνάκηδες,  θα πούμε για όποιον απασχολεί τον δημοτικό βίο, θα πούμε, θα κριτικάρουμε, θα ρωτήσουμε, θα σατιρίσουμε. Είναι χρέος δικό μας, είναι υγεία για την πόλη. Είναι χρέος για την τοπική εξουσία να δέχεται την άλλη άποψη, την κριτική, ακόμη και την άδικη.  Όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. Η κριτική δεν σημαίνει πόλεμο, η σάτιρα δεν σημαίνει πυροβολισμό. Προβολή ενός στραβού που συμβαίνει, μιας έλλειψης, μια παράληψης, μιας λάθους κίνησης, μιας αλλόκοτης συμπεριφοράς, αυτό είναι η κριτική. Που μπορεί καμία φορά να είναι ακραία, η και λάθος. Οφείλει όμως να συμβεί. 

Άλλωστε ακόμη και στο ενδεχόμενο άδικης “επίθεσης” ή κριτικής υπάρχει ο δίαυλος εδώ, ώστε να απαντήσει ο θιγόμενος.

Η Εξουσία οφείλει να πράττει με διαφάνεια, να παράγει έργο προς όφελος των δημοτών, να απαντά στους θεσμικούς φορείς, αντιπολίτευση και Τύπο, να λογοδοτεί παντού.  Δεν πρέπει να εκνευρίζεται, να μεγεθύνει καταστάσεις, να παρανοεί το νόημα των κειμένων και να βλέπει παντού εχθρούς που την πολεμάνε.

Η νέα διοίκηση έχει πέντε χρόνια μπροστά της να αποδείξει τι μπορεί να κάνει. Η όποια κριτική για τους 5 πρώτους μήνες είναι αντικειμενικά “αυθαίρετη”, με το σκεπτικό οτι κρίνει ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Κανείς εχέφρων δεν μπορεί να ασκήσει συνολική κριτική στη νέα διοίκηση, πόσο μάλλον να την αποδομήσει. Οι 5 μήνες στο τιμόνι με φρέσκια λαϊκή εντολή το αποτρέπουν. Μπορούμε όμως να εντοπίσουμε και να αναδείξουμε δείγματα, τα οποία στο μέλλον μπορεί να μεγεθυνθούν η να εξαλειφθούν. 

Ας προχωρήσει λοιπόν η νέα αρχή χωρίς φοβίες και πείσματα, χωρίς εκκεντρικότητες  και καχυποψίες. Μαζί της είμαστε στα καλά που έκανε και θα κάνει. 

Κανείς δεν την πολεμάει, κανείς δεν θέλει να την πολεμήσει. 

Ποτέ εξουσία δεν έπεσε επειδή της ασκήθηκε σκληρή και αποκαλυπτική κριτική, αλλά μόνο από τα δικά της λάθη. 

Και ποτέ δεν φταίει ο καθρέφτης.

Εκ της διευθύνσεως.