Εκεί στο Υπουργείο Παιδείας, στην Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων που είναι υπεύθυνη για τα θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων, έχω την αίσθηση ότι δεν έχουν και πολύ σχέση με την πραγματικότητα. Φετινό θέμα στην έκθεση: τα ταξίδια αποτελούν «τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο ψυχικής εκτόνωσης και αναζωογόνησης του κάθε ανθρώπου».
Από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις. Βάζουν τα παιδιά να γράψουν για ταξίδια όταν ακόμα και οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν γίνει ένα όνειρο θερινής νυκτός μέσα σε ένα διαμέρισμα, για τις οικογένειες. Όταν οι γονείς τους δουλεύουν νυχθημερόν για να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες και πάλι δεν τα καταφέρνουν, ένα ταξίδι φαντάζει απόμακρο όνειρο.
Φέρνω στη σκέψη μου τις μαθήτριες και τους μαθητές που γράφουν τώρα εξετάσεις, μέσα στις τάξεις των Ελληνικών σχολείων. Με τα παλιά θρανία, τις μισοσπασμένες καρέκλες, χωρίς κλιματισμό, χωρίς κουρτίνες να βαρά ο ήλιος από παντού, μέσα σε αίθουσες που μπορεί να έχουν να βαφτούν και 20-30 χρόνια. Κι αν γράφουν κιόλας σε αίθουσες και όχι σε παλιά ακατάλληλα κοντέινερ που τα θεωρούν τάξεις εν έτει 2024.
Κάθε φορά που θα μπω σε ένα σχολείο το νιώθω περισσότερο σαν φυλακή -έτσι παλιά, παρατημένα και γκρίζα που είναι- παρά σαν χώρο μάθησης και εξερεύνησης. Να μιλήσουμε επίσης, για τους αντισεισμικούς ελέγχους που κάθε χρόνο οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων το έχουν πρώτο στη λίστα και όλο είναι στο περίμενε; Για τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις που λένε στα παιδιά μην ανάψουμε το air condition (αν υπάρχει) γιατί θα πέσει το ρεύμα; Για τις ελλείψεις στον υλικοτεχνικό εξοπλισμό; Για τη σύνδεση στο ίντερνετ που δεν καλύπτει όλο το σχολικό κτίριο; Για τα παράθυρα και τις πόρτες που πέφτουν;
Γράψτε παιδιά και για τα ταξίδια τώρα μέσα σε αυτές τις συνθήκες για το πόσο ωραία είναι!
Κάθε χρόνο στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας, πολλά είναι τα προβλήματα που φέρνουν διαχρονικά οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων για τα σχολεία μας. Πολλά και σοβαρά. Και διαχρονικά ξανά, οι εκάστοτε δημοτικές αρχές στην Ηλιούπολη δεν έχουν λύση γιατί δεν έχουν χρήματα. Λίγο από το πρόγραμμα Τρίτση να σουλουπώσουμε τα βασικά, λίγο από δω, λίγο από κει, ουσιαστική δουλειά δεν γίνεται και τα σχολεία ρημάζουν.
Η πολιτεία δεν έχει στις προτεραιότητες τα δημόσια σχολεία. Ούτε στις δεύτερες σκέψεις της τα έχει. Χρόνο με το χρόνο η δημόσια παιδεία ασθενεί όλο και περισσότερο. Τα εφόδια που δίνονται στους μαθητές και τις μαθήτριες λιγοστεύουν. Κι έτσι κούτσα-κούτσα τα φτάνουμε στις Πανελλήνιες εξετάσεις που εκεί κρίνεται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον τους να τους βάζουμε θέματα για ταξίδια. Για τα ταξίδια που δεν θα κάνουν τα δικά μας παιδιά λόγω οικονομικών προβλημάτων, αλλά θα μπορούν να κάνουν τα παιδιά μόνο των πλούσιων κατοίκων κάθε χώρας.
Τα υπόλοιπα ας μείνουν εργατικά χέρια στον τουρισμό, που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες των πλουσίων κι ας ονειρεύονται ταξίδια μακρινά, εναλλακτικά ας γράφουν για αυτά στις Πανελλήνιες.
Χρύσα Δουζένη
