Μνήμη αγωνιστών: Στάθης Παπαδημητρίου, Νίκος Μαχαιρόπουλος

Ξεφυλλίζοντας το αρχείο του τοπικού εντύπου «ΑΛΗΘΕΙΑ» της δεκαετίας του’80, βρήκα κάποια δημοσιεύματα που αναφέρονταν σε αγωνιστές που δραστηριοποιήθηκαν εκείνα τα χρόνια στην Ηλιούπολη. 

Στην ΑΛΗΘΕΙΑ Νο 2-5.10.1985 διαβάζουμε:

« Έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής της ΕΑΜικής Αντίστασης συμπολίτης μας Στάθης Παπαδημητρίου.

Ο Στάθης από το χωριό Δίβρη της Λαμίας, υπήρξε συνεπής αγωνιστής. Προσέφερε πολλά στον απελευθερωτικό αγώνα σαν ΕΑΜικό στέλεχος στην περιοχή της Φθιώτιδας. Για τη δράση του αυτή διώχθηκε και κλείστηκε στις φυλακές επί είκοσι χρόνια.

Η πραότητα, η πίστη του στα ιδανικά της αντίστασης και η αγωνιστικότητα διέκριναν το Στάθη Παπαδημητρίου ως την τελευταία του πνοή.

Ας είναι ελαφρό το χώμα της ιδιαίτερης πατρίδας του – Δίβρης – που τον σκέπασε.»

Ο Στάθης Παπαδημητρίου δραστηριοποιήθηκε στην Ηλιούπολη τη δεκαετία του ‘80 στα πλαίσια της «Λαϊκής Δημοκρατικής Ενότητας». Στην μνήμη μας παραμένει η βία που δέχτηκε από την αστυνομία, όταν επιχείρησε να καταθέσει στεφάνι κατά τη τελετή για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1980, όπως αναφέρεται στην ΑΛΗΘΕΙΑ Νο 49 – Οκτώβριος 1980 :

«… Λυπηρά επεισόδια σημειώθηκαν λίγο προτού κατατεθούν τα στεφάνια στο μνημείο των πεσόντων. Με υπάρχουσα διαταγή της κυβέρνησης, τα αστυνομικά όργανα προσπάθησαν να αφαιρέσουν από τα χέρια αντιστασιακών εκπροσώπων το στεφάνι τους. Δημιουργήθηκε αναταραχή, το στεφάνι στραπατσαρίστηκε και η ενέργεια της αστυνομίας αποδοκιμάστηκε με κραυγές: “Να αναγνωριστεί η αντίσταση.- Όχι στη Νέα τρομοκρατία.- Το όχι το είπε ο λαός”. Με επέμβαση των υπεύθυνων της γιορτής, παρεκλήθη ο Διοικητής του αστυνομικού τμήματος να διατάξει την απομάκρυνση των αστυνομικών οργάνων που ήταν κοντά στο μνημείο μέσα στον κόσμο, πράγμα το οποίο και έγινε…»

Νίκος Μαχαιρόπουλος

Στην ΑΛΗΘΕΙΑ Νο 85- Οκτώβριος 1984 δημοσιεύτηκε με την υπογραφή του Θανάση Λώλα, το ακόλουθο κείμενο:

«…Αισθάνομαι την ανάγκη από τις στήλες της “Αλήθειας” να απευθύνω τον τελευταίο χαιρετισμό στον αγωνιστή ΝΙΚΟ ΜΑΧΑΙΡΟΠΟΥΛΟ που έφυγε από κοντά μας τον περασμένο μήνα. Και το κάμνω με μεγάλη μου θλίψη γιατί στην κηδεία του δεν βρέθηκε ένας από τους τόσους φίλους του, συντρόφους του, συναγωνιστές του, συνεξόριστους του, τόσο στον Αϊ Στράτη, όσο στη Γυάρο και στη Λέρο να πουν δυο λόγια.

Ο Νίκος Μαχαιρόπουλος υπήρξε σε όλη του τη ζωή ένας τίμιος αγωνιστής, ένας ιδεολόγος κομμουνιστής με ανεξάρτητη πολιτική σκέψη. Με την ίδρυση της προδικτατορικής Ε.Δ.Α εντάχθηκε σ’ αυτήν. Για την δράση του αυτή πιάστηκε από την Ασφάλεια και εξορίστηκε στον Αϊ Στράτη. Όταν γύρισε από την εξορία το 1962 αποχώρησε από την ΕΔΑ και εντάχθηκε στη Επαναστατική Αριστερά “ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ”. Στις πολιτικές του αυτές θέσεις παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο Νίκος δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται γι’ αυτά του τα ιδανικά. Στέλνω στη μάννα του και στα αδέρφια του τα πιο θερμά συλλυπητήρια τόσο τα δικά μου όσο και των φίλων και συναγωνιστών του Νίκου».

Στην κηδεία του Νίκου Μαχαιρόπουλου παρευρέθηκαν αρκετοί νεότεροι σύντροφοι του από το ΚΚΕ (μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ, οι οποίοι κατέθεσαν κοινό στεφάνι που έγραφε : «Στη μνήμη του Νίκου που σε καιρούς δύσκολους στάθηκε όρθιος κόντρα στο ρεύμα».

Πάνος Τότσικας, Αρχιτέκτονας, Ερευνητής Τοπικής Ιστορίας