Ένα ποίημα για την Παλαιστίνη από τον Νίκο Καραγεώργο

Τι κάνεις;

Τι κάνεις όταν βουλιάζει η μνήμη

κόκκινη θάλασσα από λήθη

φίλοι που ξεθωριάζουν μέρα τη μέρα

τρώνε και πίνουν θυμιατό

ξερνάνε στον αέρα τα μη και τα γιατί

κι ύστερα μεθούν με το θάνατο;

Τι κάνεις όταν κλείνουν τα βλέφαρα

η τύχη φιλιέται με τη σφαίρα

που τραγουδάει κι εκείνα

τα ψέματα που σε χλευάζουν

κρυμμένα στις αιμοστάλαχτες οθόνες

της γης;

Τι κάνεις όταν πέφτουν τ αστέρια

βροχή πυρώνουν τον αέρα

λιβάνι και δεντρολίβανο μαζί

καίνε τη νύχτα και τη μέρα

σβήνουν τα χνάρια

ό,τι υπήρξε να χαθεί;

Ριζώνεις

γίνεσαι χώμα

δέντρο καρπός πηγή

βγάζεις τη γλώσσα στη ζωή

κι υψώνεσαι

παιδί της Παλαιστίνης.

Νίκος Καραγεώργος

Ιούνης 2024